ที่บ้านฉันตั้งแต่ตอนเด็กเด็กเลี้ยงนกเอี้ยงไว้ตัวหนึ่งชื่อ "สิงโต" มันพูดได้ด้วยเพราะมันอยู่กับฉันมา4ปีแล้วแม่ก็สอนให้มันพูดมันพูดสวัสดีกับฉันทุกวันก่อนฉันไปโรงเรียนฉันรักมันมากมากเพราะมันน่ารักมากสอนพูดก็ได้ชื่อฟังเวลาพ่อเอามันออกมาจากกรงมันไม่บินเล่ยเพราะมันเดินอย่างเดียวฉันสามารถเดินเล่นกับมันได้ให้อาหารเม็ดมันได้มันเป็นนกเอี้ยงที่น่ารักที่สุดในโลกเลยถึงว่านะอยู่กับฉันมาตั้ง4ปีแหนะไม่ให้รักมันได้ใงและแล้ววันที่ฉันไม่อยากกให้มาถึงมันก็มาถึง วันนั้นพ่อกับแม่พาฉันไปข้างนอกซื้อของ
แล้วกลับมาบ้านแล้วอยู่ดีดีฉันอยากเล่นบอลฉันเลยบอกแม่ให้เล่นเป็นเพื่อนฉันก่อนแต่แม่ก็พยายามจะกลับบ้านแต่ฉันอยากเล่นบอลแม่เลยไม่ขัดฉันพอเล่นบอลเสร็จแล้วจะเข้าบ้านพ่อเห็นกรงนกเอี้ยงของฉันมันเปิดอยู่พอตกใจเพราะงูมันเปิดกรงที่นกเอี้ยง"ไอ้โต"โดนงูกินไปครึ่งตัวแล้วพ่อเลยเลี้ยงน้ามาช่วยกันจับงูขณะนั้นฉันได้เดินมากับแม่พอดีฉันเห็นพ่อตีงูแม่เลยถามพ่อมางูเลื้อยมาเฉยเฉยจะตีมันทำไมพ่อบอกว่ามันไม่ได้เลื้อยมาเฉยเฉยมันกินไอ้โตเนี้ย ฉันได้ยินแล้วใจหายฉันร้องไห้ออกมาเพราะสงสารมันมากเพราะฉันปล่อยให้มันตายไม่น่าเล่นบอลเลยเป็นเพราะฉันทำให้มันตาย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น